Polsbandje

Balkenende draagt ’m al, en met hem nog veel andere meer of minder bekende Nederlanders. De premier heeft ze ook uitgedeeld in de ministerraad. Oranje polsbandjes, een signaal aan de buitenwereld dat we ‘respect’ voor elkaar moeten hebben.
Ik vind het nogal mallotige symboliek. Hoe je je tegenover anderen gedraagt dwing je niet af met een lullig polsbandje (en nog oranje ook!), dat zit gewoon in je. Of niet. Respect, om dat modieuze woord nog maar eens te gebruiken, heeft ook te maken met doen wat je zegt. Beloften nakomen. Dat belooft nog wat met deze regering, met al die polsbandjes.
Dichter bij huis kan ook het Ouderkerkse college van B en W wel zo’n polsbandje gebruiken. Want dit college doet ook niet altijd wat het zegt. Welke coalitie er straks ook komt, de inzet van het beleid zal moeten zijn dat het college weer respect moet verwerven – bij de bevolking, maar zeker ook bij de raad.
Voorbeeld. Tot twee keer toe, de eerste keer al tijdens het vorige regime van burgemeester Hermans, heb ik namens de PvdA gevraagd te onderzoeken of de politie met mobiele spreekuurlocaties kan gaan werken in de verschillende dorpen van de Krimpenerwaard. Een omgebouwd bestelbusje, met een computerverbinding met het politiebureau in Schoonhoven, dat flexibel kan worden ingezet. Inspelend op de actualiteit (als er ergens sprake is geweest van overlast, ga je er de volgende dag met je mobiele kantoor even langs om de mensen de kans te geven hun hart te luchten en eventueel aangifte te doen), en inzetbaar op verschillende plaatsen (op de markt, bij de school, zodat mensen er sneller gebruik van kunnen maken). Dat willen we toch, de politie dichter bij de mensen brengen? Wij vonden het in ieder geval een interessante gedachte, en de burgemeesters Hermans en Oosters ook. Zeiden ze. Ze zouden het zéker gaan inbrengen in de discussie over de huisvesting van de politie. Beloofden ze.
Maar wat lees ik nu in de Goudsche Courant? Over het idee is nóóit gesproken, zegt een politiewoordvoerder. Pardon, twee burgemeesters hadden het toch belóófd? Als je burgemeesters, symbool voor het openbaar bestuur, al niet meer kan vertrouwen, wie dan wel?