De afgelopen tijd geen enkele behoefte gehad iets te schrijven voor het web. Wanneer een grote ramp de wereld treft, zit niemand te wachten op de stukjes van een eenvoudig raadslid uit Ouderkerk. Ik hoef niet zo nodig ook nog eens te vertellen hoe erg het allemaal is, zoals veel collega-bloggers wel doen. De beelden die we allemaal in onze huiskamers bezorgd kregen, zeiden en zeggen genoeg. Dan past het slechts te zwijgen, geld te storten op 555 en verder te leven met dat kloterige gevoel van machteloosheid.
Maar de wereld draait door – zij het iets sneller dan voorheen. En dus pak ik de draad weer op met de Zuidwestelijke Randweg. Nu die weg er toch lijkt te komen, richten de pijlen van veel organisaties zich op het bedrijventerrein dat in de ‘oksel’ van de weg zou moeten komen, naast de waterzuivering. Randweg en bedrijventerrein waren voor Ouderkerk altijd nauw met elkaar verbonden, ook voor mij. Geen bedrijventerrein voor Ouderkerkse bedrijven die moeten worden uitgeplaatst, dan ook geen randweg. Maar net als anderen ben ik geschrokken van de tekeningen waarop het bedrijventerrein is ingetekend. Negen hectare blijkt dan ineens verdomd veel. Het is dan ook niet vreemd dat verschillende organisaties zeggen, dat zo’n bedrijventerrein misschien nog wel schadelijker is voor de polder dan die hele rotweg. Zij stellen voor, de Ouderkerkse bedrijven te huisvesten in het nieuw aan te leggen Gouwepark, bij Waddinxveen. Dat lijkt mij een goed idee, mits daar een Ouderkerkse enclave van 9 hectare kan worden gerealiseerd. Want onze gemeente moet iets terugkrijgen voor het grote offer dat we hebben gebracht door die weg over ons grondgebied, door onze polder toe te staan. Dat ‘iets’ zijn de revenuen van een bedrijventerrein. De gemeente Gouda heeft een flinke vinger in de Gouweparkse pap. En Gouda is Ouderkerk nog heel wat verschuldigd, dus die afspraak moet te maken zijn.
Overigens vond ik bij het opruimen van mijn kantoor nog een krantenartikel uit mei 1997, waarin de PvdA Krimpenerwaard zich ferm uitsprak tegen een brugverbinding met het Sluiseiland. Woordvoerder was destijds Ron van de Haterd, voorzitter van de PvdA Nederlek. Ron is tegenwoordig wethouder in Nederlek, maar over de randweg en de gevolgen ervan voor natuur en landschap hoor ik hem nooit meer. Evenmin als de partijgenoten in Bergambacht, Vlist en Schoonhoven. Solidariteit heeft blijkbaar ook een uiterste houdbaarheidsdatum, zelfs bij de PvdA.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten