Mijn moeder (ze wordt over twee weken 84) leerde al zwemmen in de Hollandsche IJssel. Als jonge meid dook ze bij gemaal Verdoold, iets buiten het dorp, in de rivier. Die plek, waar het water uit de Krimpenerwaard in de IJssel wordt gespuwd, bestaat nog steeds. Best hoog om vanaf te springen, vind ik. Ze had lef, mijn moeder. Maar ja, iedereen deed het, het was doodnormaal.
Zelf leerde ik zwemmen in de Waal en toen ik het kunstje beheerste, kwam daar de Hollandsche IJssel als vanzelf bij. Ik woonde aan de Havenstraat in Gouderak en op warme zomerdagen lonkte de frisse rivier. Aan de overkant, het Oosteinde in Moordrecht, woonde een vriend en daar ging ik dan even op bezoek. Of hij zwom naar Gouderak. En als er geen schepen in de haven lagen, sprongen we ook van de steigers. Dat deed iedereen, dat was doodnormaal. Zoals nu ook nog van de steigers wordt gesprongen. Sommige dingen veranderen nooit en dat is goed.
Burgemeester en wethouders denken daar anders over. Zij kregen een paar telefoontjes over ‘gevaarlijke situaties’ en besloten dat er onverwijld een spring- en duikverbod moet komen. Dat is zelfs zó urgent dat de commissie die daarover gaat, is gepasseerd: het voorstel komt donderdag rechtstreeks in de gemeenteraad, die er uiteindelijk over moet beslissen. Wonderlijk hoe daadkrachtig de gemeente ineens blijkt te kunnen opereren.
Het zou mij verbazen als de raad hiermee instemt. Springen in de rivier hoort bij dorpen als Ouderkerk aan den IJssel en Gouderak, net als slootjespringen en vrijen in de polder. Dat is doodnormaal. Dat soort dingen maakt nou juist dat het zo leuk is om hier op te groeien. Ja, er zijn risico’s aan verbonden. Maar risico’s horen bij het leven en ermee leren omgaan is een belangrijk deel van de ontwikkeling van onze jonge dorpsgenoten.
Zelf leerde ik zwemmen in de Waal en toen ik het kunstje beheerste, kwam daar de Hollandsche IJssel als vanzelf bij. Ik woonde aan de Havenstraat in Gouderak en op warme zomerdagen lonkte de frisse rivier. Aan de overkant, het Oosteinde in Moordrecht, woonde een vriend en daar ging ik dan even op bezoek. Of hij zwom naar Gouderak. En als er geen schepen in de haven lagen, sprongen we ook van de steigers. Dat deed iedereen, dat was doodnormaal. Zoals nu ook nog van de steigers wordt gesprongen. Sommige dingen veranderen nooit en dat is goed.
Burgemeester en wethouders denken daar anders over. Zij kregen een paar telefoontjes over ‘gevaarlijke situaties’ en besloten dat er onverwijld een spring- en duikverbod moet komen. Dat is zelfs zó urgent dat de commissie die daarover gaat, is gepasseerd: het voorstel komt donderdag rechtstreeks in de gemeenteraad, die er uiteindelijk over moet beslissen. Wonderlijk hoe daadkrachtig de gemeente ineens blijkt te kunnen opereren.
Het zou mij verbazen als de raad hiermee instemt. Springen in de rivier hoort bij dorpen als Ouderkerk aan den IJssel en Gouderak, net als slootjespringen en vrijen in de polder. Dat is doodnormaal. Dat soort dingen maakt nou juist dat het zo leuk is om hier op te groeien. Ja, er zijn risico’s aan verbonden. Maar risico’s horen bij het leven en ermee leren omgaan is een belangrijk deel van de ontwikkeling van onze jonge dorpsgenoten.
Een leven zonder risico’s is saai. Een overheid moet niet alles wat leuk is, willen verbieden.
1 opmerking:
denk dat de jeugd van vroeger iets meer respect hadden voor de schipper en de schepen dan tegewoordig want nu loopt er 30 man op de schepen als de schipper/eigenaar weg is
Een reactie posten