Vuilspuiten

Wie in de politiek gaat en uitgesproken meningen heeft, kan kritiek verwachten. Dat is niet erg, als je daar niet tegen kan moet je geen raadslid of wethouder worden. Ik vind het prima als mensen het niet met mij of mijn partij eens zijn en daar rond voor uit komen. Geen probleem.
Waar ik niet tegen kan is het verdraaien van feiten, het vertellen van onwaarheden en het vals beschuldigen van personen. Dat is precies wat de zogenaamde ‘commissie Vitaal Gouderak’ doet in haar opruiende brief die zij vandaag huis-aan-huis in Gouderak heeft verspreid.
Die zelfbenoemde 'commissie' kan maar niet verkroppen dat een democratisch proces over het Veenweidepact met de besluitvorming in Provinciale Staten is afgerond. De uitkomst van dat proces komt de 'commissie' niet uit. Dat kan, en dat begrijp ik ook nog, maar ze zal zich daar toch eens bij neer moeten leggen. Dat doet ze niet, in plaats daarvan grijpt ze naar het wapen van de vuilspuiterij, het in diskrediet brengen van de PvdA-wethouder en het verdraaien van de feiten.
Mogen maatschappelijke organisaties de politiek tegenspreken? Ja, gráág zelfs. Maar ze moeten zich wél aan de feiten houden en de spelregels van de democratie accepteren. Dat doet deze 'commissie' niet en daarmee plaatst ze zichzelf buiten de orde.
Net als de boerenorganisatie DWLK dat deed toen ze weigerde mee te werken aan het Veenweidepact. Het was geloof ik Wim Kan die over de pauselijke uitspraken over seks zei: als je niet aan het spel meedoet, moet je je ook niet met de spelregels bemoeien. Die uitspraak zou DWLK zich moeten aantrekken en niet nu, samen met de 'commissie Vitaal Gouderak' (zou dat één en dezelfde club zijn?), achteraf publieksevenementen organiseren om iets terug te draaien wat een voldongen democratisch feit is. DWLK heeft ook de reputatie het met de waarheid niet zo nauw te nemen. Als deze clubs tóch kritiek willen blijven spuwen, dan graag met respect voor de feiten. Zo lang zij dat niet doen, zal ik ze in ieder geval niet serieus nemen.