De ChristenUnie is boos op mij. Na het lijsttrekkersdebat van maandag kwam lijsttrekker Floor Brouwer al naar mij toe. Hij begreep niet, zei hij, waarom ik zo kritisch was geweest over het verkiezingsprogramma van zijn partij. Kritiek op andere partijen, dat is not done. Ik had alleen het programma van de PvdA mogen verdedigen, vond hij. Zo hebben we dat altijd gedaan in Ouderkerk, zo moeten we het ook blijven doen.
Een wonderlijke interpretatie van het fenomeen verkiezingsstrijd.
Op de website van de ChristenUnie komt de partij er nog eens op terug. ‘De stijl van de PvdA van Leo Mudde’, noemen ze het. Tja… Dat de ChristenUnie wordt gedomineerd door één persoon, dat is bekend. Maar dat de PvdA van mij zou zijn, dat is nieuw voor mij. Te veel eer Floor.
Volgens de ChristenUnie nam ik het die maandagavond niet zo nauw met mijn argumenten en met de waarheid. Dat is ‘mensen die het programma kennen duidelijk opgevallen’. Maar wat ik precies verkeerd zei, dat staat er niet bij. Dat kan ook niet, want ik heb letterlijk uit het programma van de ChristenUnie geciteerd. Zouden daar dan geen waarheden in staan? Makkelijk, beweren dat ik iets verkeerd heb gezegd maar dat vervolgens niet onderbouwen. Het zal de stijl van de ChristenUnie zijn.
Floor Brouwer wilde tijdens het debat niet op mijn speech reageren, omdat hij dat beneden het niveau van de ChristenUnie vond. Maar op internet wel. Raar, is dat een ander niveau dan?
De ChristenUnie schrijft ook, dat ik een ‘sneer’ gaf aan de VVD. Volgens Van Dale is een sneer een ‘honende, schampere opmerking’. Het ging over het openblijven van de groenstrook tussen het bedrijventerrein en de Abelenlaan. Dit zei ik letterlijk: ‘Het was ook de PvdA die zei: die grond, die moet groen blijven. En wij zeggen dat nog steeds. Als enige, constateer ik, want de andere partij die er toen ook zo voor was, de VVD, doet er nu in haar verkiezingsprogramma geen uitspraak over.’
Is dat honend? Schamperend? Een sneer? Ik dacht het niet, het is een feitelijke constatering. Maar ja, van de ChristenUnie mag ik in verkiezingstijd niets zeggen over de programma’s van anderen. Want dat is geen stijl, vindt zij. Nee, anderen ten onrechte beschuldigen van het uitdelen van sneren – dát is stijl.
(Overigens vroeg ik lijsttrekker John Peters van de VVD na afloop, waarom er in zijn programma niets over staat. ‘Dat vonden wij niet nodig, ons standpunt is bekend’, zei hij. Goed om te weten.)
De ChristenUnie vraagt zich ten slotte af, waarom ik (bedoeld wordt: de PvdA) deze ‘strijdmethode’ meen te moeten hanteren. ‘Vreest hij de concurrentie, omdat de ChristenUnie door hard werken een goede naam heeft opgebouwd in de Ouderkerkse samenleving?’
Nee hoor, de PvdA vreest de concurrentie niet. De PvdA kiest voor duidelijkheid. In haar eigen programma, een brij van negenduizend woorden, heeft de ChristenUnie de duidelijkheid goed weten te verbergen. Wel zo handig, dan kun je daar ook moeilijk op worden aangevallen.
O nee, dat mocht niet, da’s waar ook. Want dat is niet de stijl van de ChristenUnie. Stel je voor dat zij haar goede naam verliest.
Voor wie nog eens wil nalezen waar ik het niet zo nauw nam met de argumenten en de waarheid, mijn speech van maandag 27 februari staat hier.