Ere wie ere toekomst: Ruud Koole en Wouter Bos hebben als partijvoorzitter en politiek leider de PvdA intern op orde gebracht. Het zurige sfeertje is verdwenen, er wordt intern volop gediscussieerd, de leden tellen weer mee. Het politbureau in de Amsterdamse grachtengordel heeft de ramen open gezet en luistert nu naar die duizenden PvdA’ers die niet in Amsterdam wonen of op het Binnenhof werken. Wouter kan zijn energie nu richten op het premierschap in 2007, waarvoor hij zich nadrukkelijk kandidaat heeft gesteld. En Ruud is weg, opgevolgd door Michiel van Hulten. Michiel is een uitgesproken voorstander van een linkse coalitie met GroenLinks en SP. Wouter niet. Dat gaat gedonder geven in de partij, de komende tijd. Want Wouter wil met het CDA verder, in 2007. Zei hij in de Telegraaf: “Je kijkt niet alleen met wie je het goed eens kan worden, je kijk ook naar een breed draagvlak. Bij moeilijke beslissingen is het belangrijk dat je zo veel mogelijk steun hebt in het parlement en in de samenleving. Dus samenwerking met grote partijen heeft dat voordeel boven samenwerking met kleine.”
Er dreigt dus een clash te ontstaan tussen Michiel en Wouter. En tussen Wouter en een heel groot deel van zijn eigen achterban, die wél met GroenLinks en SP wil proberen eindelijk eens een écht sociaal beleid van de grond te krijgen. Wouter heeft het afgelopen jaar getoond te kunnen luisteren naar zijn partijgenoten, ik hoop dat hij dat in 2006 ook doet. Hij zal de les van het referendum over de Europese Grondwet toch wel geleerd hebben? Wouter en zijn Kamerfractie waren vóór, de PvdA-achterban was tégen. Daar was Wouter achteraf verbaasd over, maar als hij zijn oor toen te luisteren had gelegd in zijn eigen partij had hij dit kunnen weten. Datzelfde geldt nu ook. Laat de leden zich maar uitspreken over de keuze CDA of SP/GroenLinks. Mijn mailbox stroom regelmatig vol met nieuwsbrieven van de partij, een kleine opiniepeiling kan daar best bij.
Trouwens, wat ziet Wouter eigenlijk in het CDA? Hij verwacht dat Balkenende niet terugkeert in de politiek, als hij de verkiezingen verliest. Maar met wie moet hij dan aan de slag? Maxime Verhagen? Gerda Verburg? Brrr…
In een interview zei burgemeester Guusje ter Horst van Nijmegen onlangs, dat politiek erotiseert. Samen moeilijke besluiten nemen, tot in de kleine uurtjes op elkaars lip zitten, drank na afloop, nog even napraten in de kroeg – het kan politici héél dicht bij elkaar brengen. Flirten met Verhagen en Verburg, dat zie ik Wouter nog niet doen. Maar een paar uur aan de bar hangen met Femke Halsema en Jan Marijnissen lijkt mij bepaald geen straf. En politiek moet toch ook leuk blijven?
Wouter moet nog maar eens goed gaan nadenken, het komend jaar. Ik las in zijn boek Dit land kan zoveel beter dat hij in 2002, toen hij zich kandidaat stelde voor het leiderschap van de PvdA, op de vraag waar het hem nu eigenlijk om gaat, antwoordde: ‘De boel bij elkaar houden’. Dat doe je niet door aan te schurken tegen dit CDA van Balkenende en Verhagen. Dat is vragen om problemen.