Vrijage

Voor je het weet zit je te onderhandelen over een plaatsje in het college. Het kan verkeren.
Ik heb mijn weblog de laatste tijd verwaarloosd, waarvoor excuses. Maar nu is er ook een aardige aanleiding om de draad weer op te pakken: nadat de VVD-wethouder twee weken geleden is opgestapt, heeft nu ook de VVD de pijp aan Maarten gegeven – gisteren maakte de VVD officieel bekend de coalitie vaarwel te zeggen. Ze schuift nu gezellig aan bij de PvdA in de oppositiebankjes.
Hoewel?
Vorige week al ontving ik een uitnodiging om eens met de collega-fractievoorzitters van de drie christelijke partijen SGP, ChristenUnie en CDA (C3) te komen praten. Dat gesprek vond gisteravond plaats. Vertrouwelijk, dat spreekt. Althans voorlopig. Ik kom later wel op de inhoud terug. Voor dit moment volstaat het om te zeggen dat de C3 zoeken naar een breed draagvlak voor het college, en dus met de enige partij contact leggen die daarvoor kan zorgen: de PvdA. Het principe van een breed draagvlak steun ik, maar dat betekent nog niet dat de PvdA, die zich de afgelopen 2,5 jaar steeds kritisch (constructief kritisch natuurlijk) over dit college heeft uitgelaten, nu zonder meer bij de C3 aanschuift. Dat heb ik de C3 ook laten weten, steun van de PvdA aan het collegebeleid heeft een prijs.
Donderdagavond moet blijken of de prijs, die de PvdA heeft gevraagd, voor de C3 voldoende acceptabel is om verder te praten over een coalitie. Zo ja, dan zal ik natuurlijk dat gesprek aangaan. Het past een democratische partij als de PvdA niet weg te lopen voor bestuursverantwoordelijkheid. Zo nee, dan zullen de C3 samen verder moeten. Even goede vrienden, zal ik dan zeggen. Maar dan wordt het draagvlak voor het college wel heel erg smal.