Het H-woord

Als ik mijn ex-collega Hans van Raalte van de Goudsche Courant moet geloven, hoeft Ouderkerk niet blij te zijn met waarnemend burgemeester Hans Oosters, omdat hij deze gemeente ‘er wel eventjes bij doet’. Natuurlijk hebben we het daar met Oosters over gehad, vorige week toen we als fractievoorzitters met hem spraken. Lukt dat je wel, twee gemeenten? Het burgemeesterschap is immers geen lullig baantje, je moet er wel wat voor doen.
Liever had ik ook een volwaardige burgemeester gehad, maar erg logisch was dat niet geweest in dit stadium. Laten we wel wezen: als straks uit de bestuurskrachtmetingen van de vijf Krimpenerwaardgemeenten en uit de evaluatie van de K5-samenwerking blijkt, dat de gemeenten niet in staat zijn hun taken goed uit te voeren, dan moet je toch de mogelijkheid van een herindeling onder ogen durven zien. Er komt een moment dat het H-woord uit de taboesfeer moet worden getrokken. En wat heeft het dan voor zin om voor die paar jaar hier een nieuwe burgemeester te benoemen? Blijkt echter dat de gemeenten heel goed functioneren, dan kunnen we alsnog de vacature openstellen.
Zaterdag is er braderie in Gouderak en de PvdA zal daar peilen of de inwoners van het dorp zich eerder inwoner van de Krimpenerwaard of inwoner van Ouderkerk voelen. Ik durf de uitslag al te voorspellen: natuurlijk voelen zij zich allemaal in de eerste plaats Gouderakker, maar daarna toch vooral Krimpenerwaarder en dan pas, op grote afstand, Ouderkerker. Ook daar hoeven we geen doekjes om te winden. Bijna twintig jaar na de herindeling van de Krimpenerwaard voelt bijna geen enkele Gouderakker zich Ouderkerker – zoals geen Ammerstollenaar zich inwoner van Bergambacht zal voelen, en geen Stolwijker zich Vlistenaar noemt. Maar ze hebben wel allemaal iets gemeen: de Krimpenerwaard. En dus is één gemeente niet eens zo’n gekke gedachte.
Of, en dat is misschien voor de Krimpenerwaard wel de beste oplossing: maak de herindeling van 1985 ongedaan en laat weer elf gekozen gemeente- of dorpsraden (what’s in a name?) bepalen wat goed is voor hun dorp. Want mensen moeten hun volksvertegenwoordigers wel kennen en kunnen aanspreken. Voeg daarnaast alle ambtenaren samen in één grote, deskundige organisatie die de gemeenteraden adviseert en ondersteunt. Als we de voordelen van een grote gemeente kunnen combineren met een grotere betrokkenheid van de inwoners van het gebied bij hun bestuur, dan kunnen we een grote slag maken.