Deze zomer was ik in Australië en daar heb ik gezwommen in Gods eigen aquarium.
Dat het Great Barrier Reef mooi was, dat wist ik. Maar er is een verschil tussen iets weten en iets fysiek ervaren. Wie zou niet onder de indruk raken van de pracht van de onderwaterwereld in wat ook wel het Amazonegebied van de oceaan wordt genoemd?
Maar ondanks die unieke ervaring was er ook het gevoel dat ik daar niet hoorde te zijn. Het koraal wordt bedreigd. Door de klimaatverandering, maar ook door het toerisme. Het is uiterst kwetsbaar en wie gaat zwemmen wordt voortdurend gewaarschuwd voorzichtig te zijn en niet te dicht bij het koraal in de buurt te komen.
Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, als het eb wordt en de zee boven het koraal zo ondiep dat je er er met geen mogelijkheid meer overheen kunt zwemmen. Ik beken, ik heb even met een voet op het koraal gesteund. Of het afbrak weet ik niet eens. Ik hoop van niet maar ik vrees van wel. En dus zit ik een beetje met een schuldgevoel.
Was het daarom dat ik zo werd getroffen door een artikel in Trouw van vanmorgen over een Nederlands marinefregat dat voor de kust van Saba het koraal over een oppervlakte van zo’n zeshonderd vierkante meter totaal vernield heeft, omdat het opdracht had gekregen op een andere dan de gebruikelijke plaats voor anker te gaan, waardoor de zware ankerketting urenlang over het koraal heeft geschuurd?
Ik voelde een plaatsvervangende schaamte, hoewel ik hier natuurlijk niets mee te maken heb. Ik ben nooit op de Antillen geweest.
Wat heeft dat met de Ouderkerkse politiek te maken?
Helemaal niets, het was gewoon een krantenberichtje dat me opviel. Zoals mijn oog daarna viel op een stukje in het AD, dat het Tweede Kamerlid Diederik Samsom wil dat de koffie en de koek terugkeren in de trein.
Dat vrolijkte mij weer wat op. Ik ben het daar namelijk helemaal mee eens. De koek moet terug in de trein, dan gaan steeds meer mensen met het openbaar vervoer. Ik reis vaak met de trein, naar alle hoeken van het land en dan zou ik best vaker een kop koffie of een gevulde koek lusten. Goed initiatief dus, van Diederik.
Maar het is wel politiek met een heel kleine p die hij bedrijft. Ik ken Diederik als iemand die serieus nadenkt over het milieu, die zijn sporen bij Greenpeace heeft verdiend en de milieulast van de wereld op zijn schouders torst. En uitgerekend hij pleit, op het moment dat elders in het Koninkrijk een van Harer Majesteits marineschepen het koraal vernielt, voor de rentree van de gevulde koek in de intercity naar Groningen.
Hij is nog mijn partijgenoot ook. Heb ik weer last van plaatsvervangende schaamte…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten