Het lijkt wel een geregisseerde actie. Eerst was het de korpschef van de politie Hollands-Midden die in niet mis te verstane bewoordingen de Tweede Kamer verweet op een veel te hoge toon en met de verkeerde argumenten over de kwestie-Oosterwei te praten. Hij kreeg steun van de burgemeesters van Gouda en Amsterdam (beiden PvdA) en van minister Ernst Hirsch Ballin van Justitie en Tweede Kamerlid Jan Schinkelshoek (beiden CDA). ‘Het is verbijsterend’, zei Hirsch Ballin volgens NRC, ‘om te zien hoe de nieuwe politieke bewegingen in het parlement, ongehinderd door enige vorm van argumenteren, voortdurend verklaren dat Nederland ten onder gaat’.
Het zijn niet alleen de ‘nieuwe partijen’, die van Wilders en Verdonk, maar ook een ooit gerespecteerde partij als de VVD doet eraan mee. Toch een partij waarvan je rationele afwegingen verwacht, zei Hirsch Ballin.
Die laatste boodschap was aan VVD-leider Mark Rutte niet besteed. In het treinenkrantje Metro vond hij het nodig om nog eens uit te halen naar burgemeester Wim Cornelis van Gouda, die hij denigrerend ‘die man’ noemde: ‘Die man heeft het toegestaan dat de wijk Oosterwei is uitgegroeid tot een “no go-area” en hij ziet dat zelf niet eens in.’
Een “no go-area” in Gouda? Heb ik iets gemist?
Ik zie nu een tegenreactie ontstaan vanuit de serieuze politiek, van mensen die hun sporen hebben verdiend en uit ervaring weten dat je politiek niet met je onderbuik behoort te bedrijven. Mensen als Cohen en Hirsch Ballin, maar ook VVD-coryfee Jan Franssen die zich vandaag met een persverklaring bij de kritiek aansluit.
Zouden mensen als Rita Verdonk, Geert Wilders, Mark Rutte en Laetitia Griffith nu gaan inbinden? Ik vrees van niet, daar zijn ze te bang voor. Bang om gezichtsverlies te lijden, want tot inkeer komen wordt te vaak als zwakte gezien. Bang ook om de gunst van de kiezers te verliezen, want volgens de simpele opvatting die deze mensen hebben van democratie moeten Kamerleden de sentimenten die in de samenleving zouden leven, één-op-één uitdragen in ’s lands vergaderzaal. Dat klopt dus niet. Want democratie zoals die ooit bedoeld is, wil zeggen dat het volk mensen kiest van wie wordt verwacht dat zij in staat zijn verstandig om te gaan met complexe zaken en de juiste afwegingen kunnen maken, zodat het volk dat zelf niet hoeft te doen.
Eerder deze week beschreef Trouw hoe ‘stijlloos’ in Nederland meningen worden verwoord, in tegenstelling tot de ons omringende landen. Op websites van kranten als AD en Telegraaf wordt naar hartelust gescholden op politici, die bijna zonder uitzondering hypocriete zakkenvullers zijn voor wie zelfs de ergste ziekte nog niet erg genoeg is en die maar het best kunnen stikken in het zoveelste kopje thee dat ze drinken met het Marokkaanse tuig dat de straten onveilig maakt en dat alleen met behulp van F16’s kan worden uitgeroeid. ‘Wilt u even bukken, dan kan ik mijn vuist in uw reet rammen’, zo wordt ene Cor uit Leiden die een reactie op de Telegraaf-site plaatste, aangehaald. Hij reageerde op een pleidooi van premier Balkenende voor een nieuw arbeidsethos.
Dat niveau dus. Moeten de mensen die Leidse Cor heeft gekozen (als hij al heeft gestemd bij de laatste Kamerverkiezingen) dat niveau doortrekken in de beschaafde Tweede Kamer? Ze zijn in ieder geval hard op weg. Het is goed dat daartegen nu wordt geprotesteerd.
De Amsterdamse stadsdeelvoorzitter Ahmed Marcouch zei het over de Marokkanen: er is een beschavingsoffensief nodig. Hij had het net zo goed over de Tweede Kamer kunnen hebben.
Leo Mudde was tot 2010 gemeenteraadslid voor de PvdA in Ouderkerk. Nu is hij voorzitter van de afdeling PvdA Krimpenerwaard. Voor de PvdA Zuid-Holland staat hij op de kandidatenlijst voor de Provinciale Statenverkiezingen van 18 maart 2015. Hier geeft hij op persoonlijke titel commentaar op plaatselijke ontwikkelingen en reflecties op de landelijke politiek.
7.10.08
1.10.08
Koraal of koek
Deze zomer was ik in Australië en daar heb ik gezwommen in Gods eigen aquarium.
Dat het Great Barrier Reef mooi was, dat wist ik. Maar er is een verschil tussen iets weten en iets fysiek ervaren. Wie zou niet onder de indruk raken van de pracht van de onderwaterwereld in wat ook wel het Amazonegebied van de oceaan wordt genoemd?
Maar ondanks die unieke ervaring was er ook het gevoel dat ik daar niet hoorde te zijn. Het koraal wordt bedreigd. Door de klimaatverandering, maar ook door het toerisme. Het is uiterst kwetsbaar en wie gaat zwemmen wordt voortdurend gewaarschuwd voorzichtig te zijn en niet te dicht bij het koraal in de buurt te komen.
Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, als het eb wordt en de zee boven het koraal zo ondiep dat je er er met geen mogelijkheid meer overheen kunt zwemmen. Ik beken, ik heb even met een voet op het koraal gesteund. Of het afbrak weet ik niet eens. Ik hoop van niet maar ik vrees van wel. En dus zit ik een beetje met een schuldgevoel.
Was het daarom dat ik zo werd getroffen door een artikel in Trouw van vanmorgen over een Nederlands marinefregat dat voor de kust van Saba het koraal over een oppervlakte van zo’n zeshonderd vierkante meter totaal vernield heeft, omdat het opdracht had gekregen op een andere dan de gebruikelijke plaats voor anker te gaan, waardoor de zware ankerketting urenlang over het koraal heeft geschuurd?
Ik voelde een plaatsvervangende schaamte, hoewel ik hier natuurlijk niets mee te maken heb. Ik ben nooit op de Antillen geweest.
Wat heeft dat met de Ouderkerkse politiek te maken?
Helemaal niets, het was gewoon een krantenberichtje dat me opviel. Zoals mijn oog daarna viel op een stukje in het AD, dat het Tweede Kamerlid Diederik Samsom wil dat de koffie en de koek terugkeren in de trein.
Dat vrolijkte mij weer wat op. Ik ben het daar namelijk helemaal mee eens. De koek moet terug in de trein, dan gaan steeds meer mensen met het openbaar vervoer. Ik reis vaak met de trein, naar alle hoeken van het land en dan zou ik best vaker een kop koffie of een gevulde koek lusten. Goed initiatief dus, van Diederik.
Maar het is wel politiek met een heel kleine p die hij bedrijft. Ik ken Diederik als iemand die serieus nadenkt over het milieu, die zijn sporen bij Greenpeace heeft verdiend en de milieulast van de wereld op zijn schouders torst. En uitgerekend hij pleit, op het moment dat elders in het Koninkrijk een van Harer Majesteits marineschepen het koraal vernielt, voor de rentree van de gevulde koek in de intercity naar Groningen.
Hij is nog mijn partijgenoot ook. Heb ik weer last van plaatsvervangende schaamte…
Dat het Great Barrier Reef mooi was, dat wist ik. Maar er is een verschil tussen iets weten en iets fysiek ervaren. Wie zou niet onder de indruk raken van de pracht van de onderwaterwereld in wat ook wel het Amazonegebied van de oceaan wordt genoemd?
Maar ondanks die unieke ervaring was er ook het gevoel dat ik daar niet hoorde te zijn. Het koraal wordt bedreigd. Door de klimaatverandering, maar ook door het toerisme. Het is uiterst kwetsbaar en wie gaat zwemmen wordt voortdurend gewaarschuwd voorzichtig te zijn en niet te dicht bij het koraal in de buurt te komen.
Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, als het eb wordt en de zee boven het koraal zo ondiep dat je er er met geen mogelijkheid meer overheen kunt zwemmen. Ik beken, ik heb even met een voet op het koraal gesteund. Of het afbrak weet ik niet eens. Ik hoop van niet maar ik vrees van wel. En dus zit ik een beetje met een schuldgevoel.
Was het daarom dat ik zo werd getroffen door een artikel in Trouw van vanmorgen over een Nederlands marinefregat dat voor de kust van Saba het koraal over een oppervlakte van zo’n zeshonderd vierkante meter totaal vernield heeft, omdat het opdracht had gekregen op een andere dan de gebruikelijke plaats voor anker te gaan, waardoor de zware ankerketting urenlang over het koraal heeft geschuurd?
Ik voelde een plaatsvervangende schaamte, hoewel ik hier natuurlijk niets mee te maken heb. Ik ben nooit op de Antillen geweest.
Wat heeft dat met de Ouderkerkse politiek te maken?
Helemaal niets, het was gewoon een krantenberichtje dat me opviel. Zoals mijn oog daarna viel op een stukje in het AD, dat het Tweede Kamerlid Diederik Samsom wil dat de koffie en de koek terugkeren in de trein.
Dat vrolijkte mij weer wat op. Ik ben het daar namelijk helemaal mee eens. De koek moet terug in de trein, dan gaan steeds meer mensen met het openbaar vervoer. Ik reis vaak met de trein, naar alle hoeken van het land en dan zou ik best vaker een kop koffie of een gevulde koek lusten. Goed initiatief dus, van Diederik.
Maar het is wel politiek met een heel kleine p die hij bedrijft. Ik ken Diederik als iemand die serieus nadenkt over het milieu, die zijn sporen bij Greenpeace heeft verdiend en de milieulast van de wereld op zijn schouders torst. En uitgerekend hij pleit, op het moment dat elders in het Koninkrijk een van Harer Majesteits marineschepen het koraal vernielt, voor de rentree van de gevulde koek in de intercity naar Groningen.
Hij is nog mijn partijgenoot ook. Heb ik weer last van plaatsvervangende schaamte…
Abonneren op:
Posts (Atom)