Geschrokken?

Vreemde kop vandaag in de Goudsche Courant: ‘Politici schrikken van bestuurlijk niveau’. Het stuk gaat over de commissie Algemene Bestuurlijke Zaken van gisteravond, waar werd gesproken over het Plan van Aanpak om te komen tot een beter functioneren van het gemeentelijk apparaat – college, raad en ambtenaren. En dat Plan van Aanpak, opgesteld door het college, is weer een reactie op de bestuurskrachtmeting van het bureau Van Naem en Partners.
Ik kan moeilijk spreken voor mijn collega-raadsleden, maar geschrokken? Nee. Sterker, de bestuurskrachtmeting bevestigde wat mijn fractie in het verleden tot vervelens toe heeft gezegd: de bestuurlijke cultuur is te veel naar binnen gericht, van visieontwikkeling is geen sprake en van een gemeente als motor achter maatschappelijke processen, zeg maar de ‘regiefunctie’, is in Ouderkerk ook geen sprake. Geen verrassende conclusies dus, en dus ook niet geschrokken. Eerder tevreden dat nu eens uit onverdachte bron wordt bevestigd wat wij steeds hebben gezegd. En dat er nu eindelijk ook iets lijkt te gebeuren – zie het Plan van Aanpak dat, het moet gezegd, heel snel door het college is geschreven en dat er op het eerste gezicht degelijk uitziet.
Toch vervelend dat er dan zo’n kop boven een krantenartikel staat. Het wekt de suggestie dat de raad al tijden buiten de werkelijkheid staat, dat de raadsleden geen benul hebben van de werkelijke problemen. Dat is dus niet waar. Het probleem is dat we in Ouderkerk te maken hebben met een ingesleten bestuurscultuur die meer is gericht op het instandhouden van de eigen organisatie dan op het aanpakken van de maatschappelijke problemen. Wij raadsleden zijn daar ook schuldig aan. We praten urenlang over ons eigen functioneren en over de samenwerking met de andere Krimpenerwaardgemeenten, maar tijd om met de inwoners te praten – in verenigingskantines, in de kroeg, op straat – hebben we daardoor niet. Eigenlijk zouden we moeten doen zoals de SP in de Tweede Kamer: gewoon een week in de maand wegblijven en de straat op gaan. Welk raadslid durft als eerste om die reden een vergadering te laten schieten?
Voor het doorbreken van vastgeroeste gewoonten is een cultuuromslag van nodig van bestuurders en ambtenaren. Ambtenaren zijn een vaste waarde, bestuurders komen en gaan. Misschien zouden alle raadsleden moeten besluiten om na de verkiezingen van 7 maart niet meer terug te keren. Dertien nieuwe, frisse mensen in de raad, dat moet werken!