Geschrokken?

Vreemde kop vandaag in de Goudsche Courant: ‘Politici schrikken van bestuurlijk niveau’. Het stuk gaat over de commissie Algemene Bestuurlijke Zaken van gisteravond, waar werd gesproken over het Plan van Aanpak om te komen tot een beter functioneren van het gemeentelijk apparaat – college, raad en ambtenaren. En dat Plan van Aanpak, opgesteld door het college, is weer een reactie op de bestuurskrachtmeting van het bureau Van Naem en Partners.
Ik kan moeilijk spreken voor mijn collega-raadsleden, maar geschrokken? Nee. Sterker, de bestuurskrachtmeting bevestigde wat mijn fractie in het verleden tot vervelens toe heeft gezegd: de bestuurlijke cultuur is te veel naar binnen gericht, van visieontwikkeling is geen sprake en van een gemeente als motor achter maatschappelijke processen, zeg maar de ‘regiefunctie’, is in Ouderkerk ook geen sprake. Geen verrassende conclusies dus, en dus ook niet geschrokken. Eerder tevreden dat nu eens uit onverdachte bron wordt bevestigd wat wij steeds hebben gezegd. En dat er nu eindelijk ook iets lijkt te gebeuren – zie het Plan van Aanpak dat, het moet gezegd, heel snel door het college is geschreven en dat er op het eerste gezicht degelijk uitziet.
Toch vervelend dat er dan zo’n kop boven een krantenartikel staat. Het wekt de suggestie dat de raad al tijden buiten de werkelijkheid staat, dat de raadsleden geen benul hebben van de werkelijke problemen. Dat is dus niet waar. Het probleem is dat we in Ouderkerk te maken hebben met een ingesleten bestuurscultuur die meer is gericht op het instandhouden van de eigen organisatie dan op het aanpakken van de maatschappelijke problemen. Wij raadsleden zijn daar ook schuldig aan. We praten urenlang over ons eigen functioneren en over de samenwerking met de andere Krimpenerwaardgemeenten, maar tijd om met de inwoners te praten – in verenigingskantines, in de kroeg, op straat – hebben we daardoor niet. Eigenlijk zouden we moeten doen zoals de SP in de Tweede Kamer: gewoon een week in de maand wegblijven en de straat op gaan. Welk raadslid durft als eerste om die reden een vergadering te laten schieten?
Voor het doorbreken van vastgeroeste gewoonten is een cultuuromslag van nodig van bestuurders en ambtenaren. Ambtenaren zijn een vaste waarde, bestuurders komen en gaan. Misschien zouden alle raadsleden moeten besluiten om na de verkiezingen van 7 maart niet meer terug te keren. Dertien nieuwe, frisse mensen in de raad, dat moet werken!

Naakt

Mijn Schoonhovense collega-raadslid Jan Beugelaar kan mij niet meer volgen, schrijft hij in zijn weblog. Anders dan ik vindt hij Raadslid.NU wél een nuttige club. Hij is er dan ook lid van, vermoed ik, anders was hij niet naar het oprichtingscongres gegaan. Jan beschouwt Raadslid.NU als een vakbond. Ik niet. Een vakbond komt op voor de belangen van werknemers en als raadslid ben ik geen werknemer. Ik ben gekozen om de belangen van mijn kiezers te behartigen en zit niet te wachten op een club die mijn belangen behartigt. Ik heb nog eens gekeken naar de website van Raadslid.NU en daar staat, dat de vereniging het als een van haar taken ziet zich te bemoeien met veranderingen van de Grondwet of de Gemeentewet. Toe maar, nóg een praatclub erbij, hoe Nederlands. Die broek lijkt me iets te groot voor Raadslid.NU. Waarom ben ik lid van de PvdA? Omdat ik erop reken dat mijn partijgenoten in de Kamer naar mij luisteren en de belangen van raadsleden meewegen als het gaat over wetswijzigingen die het raadswerk raken. Omdat de PvdA, net als andere volwassen partijen, een eigen organisatie heeft voor lokale bestuurders. Natuurlijk is het interessant om met andere raadsleden eens van gedachten te wisselen over hun ervaringen. Maar daar is echt geen landelijke vereniging voor nodig.
En waarom schrijven ze NU eigenlijk in kapitalen? Zo krijgt het wel erg de nadruk. Nu is Frans voor naakt. Het naakte raadslid. Tja, of de kiezer dáár op zit te wachten.

Stijfburgerlijk

Het Laatste Nieuws is de grootste krant van Vlaanderen. Nou zegt dat niets over de kwaliteit van de berichtgeving, maar wat daarin wordt geschreven heeft meer impact dan pakweg de Mechelse variant van de Goudse Post. In Het Laatste Nieuws luchtte de Belgische minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht (nóóit eerder van gehoord, maar de Belgen ook niet van Bernard Bot waarschijnlijk) zijn hart over Jan Peter Balkenende. Een mix van Harry Potter en brave stijfburgerlijkheid, noemde hij de premier, een man in wie De Gucht geen spoortje charisma kon ontwaren.
En toen ontstond er een rel.
Want zo spreek je als minister niet over de premier van een bevriende natie.
En dus moet morgen de ambassadeur van België bij Bot op het matje komen. Om aan te horen dat de Nederlandse regering ontstemd is en dat de F16’s op de vliegbasis Volkel (toevallig niet zo ver van de grens) al klaar staan om Kalmthout en Wuustwezel met de grond gelijk te maken. Die boodschap moet de arme De Gucht voorzien hebben, want hij was er zondag snel bij om zijn excuses aan te bieden. Zo had hij het allemaal niet bedoeld en de krant had zijn woorden uit hun verband gerukt. Zei hij.
Maar de geluidsopname van het interview, die dit weekend veelvuldig te beluisteren was, sprak andere taal. Hij heeft het wel degelijk gezegd. En tegenover de beschuldiging van De Gucht aan het adres van Het Laatste Nieuws, dat hij niet in staat was gesteld het interview vóór publicatie nog te lezen, staat de verklaring van de hoodredacteur dat de tekst wel degelijk was goedgekeurd door zowel de perschef van De Gucht als door diens kabinetschef - zoals eerder was afgesproken met de minister.
Als de hoofdredacteur gelijk heeft (en waarom zou dat niet, waarom zou De Gucht anders zijn excuses hebben aangeboden?) dan moet De Gucht aftreden. Omdat hij wegloopt voor zijn eigen woorden, niet vanwege wat hij heeft gezegd. Want Balkenende hééft geen charisma, hij ís de stijfburgerlijkheid (mooi woord trouwens) zelve en hij líjkt op Harry Potter – dat hebben veel hooggeplaatste vóór De Guchte ook al gezien. Maar ja, dat mag je niet zeggen als minister. Dan heet het ineens belediging. Er zijn oorlogen om minder ontstaan.
Maar als een eenvoudig raadslid uit Ouderkerk het herhaalt, kraait er geen haan naar.
Raar.

Referendum

nee