Breekbaar

Goed, laat ik het maar bekennen: de aftakeling is definitief begonnen. Sinds ongeveer een half jaar heb ik een leesbrilletje van de Hema. Eerst deed ik nog manhaftig pogingen om mijn progressieve handicap voor mijn omgeving te vergingen, maar dat heb ik nu opgegeven en ik schaam me er niet langer voor met een routineus gebaar af en toe het brilletje op te zetten, intellectueel op het puntje van de neus te laten balanceren om het vervolgens weer in een vloeiende beweging af te zetten en met een pootje in de mond aandachtig te luisteren naar wat anderen te zeggen hebben. Alsof ik altijd een bril heb gehad, zo snel went het.
Vanmorgen zat ik in Gouda op mijn trein te wachten. Toen deze het station binnenreed vouwde ik de krant op en nam de bril af. Krak. Verbaasd keek ik naar de twee stukken die ik in mijn hand hield. Sterk is anders, mompelde ik. Maar ja, wat mag je verwachten van een Hemabril van tien euro?
Gisteravond was ’ie in ieder geval nog heel. Gelukkig maar, want anders had ik misschien dat boeiende artikel in het huis-aan-huisblad Het Kontakt niet kunnen lezen. Die krant onthulde dat de gemeenten Krimpen aan den IJssel en Nederlek met elkaar fusiebesprekingen voeren. Langs een andere weg had ik al gehoord dat de raad van Nederlek vrijdag zou spreken over ‘de bestuurlijke toekomst’ – nu weet ik dus ook wat er achter die nogal ruime noemer schuilgaat.
Never a dull moment in de Krimpenerwaard. Jarenlang hadden we niets anders dan de K5. Toen overvielen Leemhuis en Gedeputeerde Staten ons met Krimpen aan den IJssel en werd het K6. En nu, nu de echte besprekingen tussen de gemeenten en de provincie over een gemeentelijke herindeling gaan beginnen, komt daar als een donderslag bij heldere hemel een K2 (en, logische consequentie, K4) variant bij.
De Krimpenerwaard blijkt andermaal een kruiwagen vol kikkers die alle kanten op springen. Of ze is net zo breekbaar als een goedkoop Hemabrilletje, dat zou je ook kunnen zeggen.
Nee, Ouderkerk heeft nooit om regie door de provincie gevraagd – maar nu moet er toch iemand opstaan die de kikkers weer bij elkaar veegt.
Hoewel, misschien is het voor de Krimpenerwaard maar beter ook als Nederlek helemaal afhaakt. Die gemeente stond toch vooral op de rem, terwijl de rest van de K5-tandem voorttrapte – de een wat enthousiaster dan de ander, dat dan weer wel.
We hebben in ieder geval weer iets te bespreken, maandag als we met de raad op bezoek gaan bij Provinciale Staten. Benieuwd hoe die hierover denken.
Maar eerst naar de Hema voor een nieuwe bril. Als ik dit weekend een sms’je krijg met nieuws uit Krimpen of Nederlek, moet ik het wel kunnen lezen natuurlijk.

Rome

Met weinig tevreden zijn, het is niet iedereen gegeven. Ik was op vakantie in een land waar kinderen geen Playstation hebben, of een computer met internetverbinding, of een mobieltje met spelletjes. Ook geen Lego of Playmobil, geen voetbal. Zij vermaakten zich met elkaar, met wat de omgeving hun bood: een stok, een boom om in te klimmen, een rivier, een hond - daar liepen er genoeg van rond, want ze zijn volksvoedsel nummer één. Zijn die kinderen minder gelukkig dan hun westerse leeftijdgenootjes? Die indruk had ik niet, integendeel zelfs. De honden misschien wel, maar dat kon ik niet goed inschatten.
In landen als Nederland streven we altijd naar méér; het moet altijd beter, mooier, duurder ook, exclusiever. Niet alleen kinderen willen dat. Neem het gemeentebestuur van de Limburgse gemeente Sevenum - nog iets kleiner dan Ouderkerk. Het laatste uitje van raad en college gaat dit jaar naar Rome. Ja, u leest het goed: Rome. Want die stad heeft ‘een rijke historie en biedt volop inspiratie voor de toekomst’, staat op de website van Sevenum - uitgerekend een dorp zonder toekomst omdat het vanaf 1 januari opgaat in een nieuwe fusiegemeente. En dan naar de Eeuwige Stad gaan, dat getuigt wel van humor.
Het Rome-reisje past binnen de gemeentelijke begroting, dankzij de absurd lage prijzen die prijsvechters in de luchtvaart hanteren. En de bestuurders betalen uit eigen zak bij, schrijft de gemeente om de kritiek voor te zijn.
Alsof dat enig verschil maakt. Het blijft een rare vertoning en het wekt op z’n minst de schijn van een overdadig plezierreisje. Het geld voor het raadsuitje is toch door de Sevenumse burgers opgebracht. Als ik daar zou wonen, zou ik het niet kunnen waarderen als de mensen die ik heb gekozen om mijn belang te dienen voor hun plezier naar Rome gaan. Ze gaan daar de resultaten die ze samen hebben behaald, evalueren - zeggen ze. Dat kan net zo goed in Nijmegen of Maastricht, als je toch zo nodig naar een stad met een rijke historie wilt.
De raad van Ouderkerk gaat binnenkort óók naar een stad met een rijke historie. Maar wij gaan maar een paar uur, en niet eens met een vliegtuig. Schoonhoven is niet zo ver als Rome. En Schoonhoven valt nog te verdedigen. Dat moet toch altijd een leidend principe zijn voor een raadslid, aan je kiezers met opgeheven hoofd kunnen uitleggen wat je hebt gedaan.
Schoonhoven is geen Rome, Ouderkerk is geen Sevenum. Gelukkig zit er geen PvdA’er in de raad van Sevenum. Ik zou me kapot schamen.